Column: Kíjken!

Nooit, maar dan ook nooit heb ik van m’n vader antwoord gekregen op mijn vraag waar een stuk gereedschap lag. En daarmee bedoel ik dat hij niet gewoon even zei dat de hamer op de tweede plank in de schuur lag. Of, nog fijner: “Laat mij maar kindje.”

Ik kreeg altijd hetzelfde antwoord. Dus er zat niets anders op dan goed kijken en nadenken over de meest logische plek voor een hamer. Bij de bakjes met spijkers. Eerlijk gezegd voelde het best goed als ik vond wat ik zocht. Of het van mijn vaders kant opvoedkundig bedoeld was weet ik niet, maar het is erin gesleten: “zelf kíjken”.

Speuren

Naar gereedschap speuren is wat anders dan zoeken naar een laad- of losadres heb ik de afgelopen twee jaar gemerkt. Vinden ervan geeft wel hetzelfde gevoel. Volledig gefixeerd op Google Maps reed ik bedrijven ter grootte van drie voetbalvelden voorbij. De naam stond in koeienletters op de gevel. Daar stond ik dan: vijfhonderd meter verderop aan het eind van een dijkje te koekeloeren naar een vrijstaande villa aan het water. Geen mogelijkheid om te keren, dus achteruit terug.

Navigatie

Natuurlijk waren er genoeg excuses: de navigatie stuurde me hierheen, ik had niet zo goed geslapen, maar uiteindelijk kwam het erop neer dat ik niet goed om me heen had gekeken en ook geen ‘plannetje’ gemaakt had. Niet veel later reed ik in Boskoop onder de strikte begeleiding van Google Maps over dijkjes waar überhaupt geen vrachtwagens mogen komen. Dat was ook meteen het keerpunt, want dit wilde ik nooit weer.

Er gaat een wereld open als je om je heen kijkt en je gezonde verstand gebruikt. Welk bedrijf, waar je drie dikke pallets moet lossen, bevindt zich ook aan het einde van een smal dijkje? “Kíjken!” Ik hoor het hem nog zeggen.

Marjon Langereis
Chauffeur bij Becker International B.V.